Peygamberimiz (sav) Allah’ın emrine uyarak, müminlerle istişare eder, onların fikirlerini alırdı. Bu konunun emredildiği ayet şöyledir:…
Öyleyse onları bağışla, onlar için bağışlanma dile ve iş konusunda onlarla müşavere et. Eğer azmedersen artık Allah’a tevekkül et. Şüphesiz Allah, tevekkül edenleri sever. (Al-i İmran Suresi, 159) Peygamberimiz (sav), müminlerin de fikirlerini aldıktan sonra, kararını verir ve sonucu için Allah’a tevekkül ederdi.
Ey Peygamber! Biz seni bir şahit, bir müjdeleyici ve bir uyarıcı; Allah’ın izniyle kendi yoluna çağıran bir davetçi ve aydınlatıcı bir kandil olarak gönderdik. (Ahzâb, 33/45-46)
Bedir’de orduyu konuşlandırırken istişare eden Hz. Peygamber (s.a.s.) sonrasında da aynı usulü takip etmiştir. Uhud savaşından sonra, Yahudilerin ve Müşriklerin saldırı hazırlıklarından haberdar olan Allah Resûlü nasıl bir savaş taktiği uygulanacağı konusunda her zamanki gibi ashabına danışmıştı. Selmân-ı Fârisî’nin hendek kazma önerisi, Resûlullah’ın ve ashâbının hoşuna gitmiş ve hendekler kazılarak Medine müdafaa edilmişti. (Vakıdî, Meğâzî, II, 445)