Osmanlı toplumunda yardımlaşma ve dayanışmaya çok önem verilirdi. Bunun için vakıflar kurulur, sadaka taşları inşa edilir, imece usulü çalışmalar da yapılmaktaydı. Günümüzde vakıf ve dernekler insani yardım ve doğal afet yardımlarında insanların dertlerini halletmek amacıyla hareket ederler.
Toplumda birlik ve beraberliğin sağlanması, barış ve huzur ortamının oluşması, güvenliğin tesis edilmesi bakımından bu hizmetlerin insani değerler önceliğinde gerçekleştirilmesi gerekir. Birlik ve beraberlik mutluluk ve huzur getirirken, sorunların aşılmasını da kolaylaştırmaktadır. Bu nedenle Osmanlı Devleti adil, merhametli ve hoşgörülü bir devlet olarak uzun yıllar varlığını devam ettirmiştir.
- Fakir kişi kendisine yardım edenleri düşünerek ait olduğu toplumu sever
- Zengin kişi ülkesinin fakirlerine yardım ettiği için huzur bulur
- Zor durumdaki kişiler yalnız olmadıklarını hisseder, yaşadığı topluma minnet duyar.
- Yardıma muhtaç ve zengin kişileri bir araya getirerek birlik ve beraberliği artırır.
- Bu sayede toplumda birlik ve beraberlik artar.