Osmanlı Devleti ekonomisinin kötüye gidişinin nedenlerini ve bunların tedavi etme yöntemlerinin tespiti için Koçi Bey’e bir rapor hazırlatma gereği duyulmuştur.
Koçi Bey risalesinde, Osmanlı’nın ihtişamlı devrinden çıkıp zayıflamasının nedenleri araştırmış ve alınması gerekli önlemleri belirtmiştir.
Koçi Bey Risalesi, 17. yüzyılda Osmanlı İmparatorluğu duraklama döneminde Koçi Bey tarafından IV. Murat ve İbrahim’e sunulan eleştirel tarzdaki rapor. Koçi Bey Osmanlı’da o döneme kadar padişaha sunulmuş ilk yazılı rapor olma özelliğine sahiptir. Koçi Bey’in ilk risalesindeki ana eleştiri konuları, adam kayırma, irtikap, zimmet ve rüşvettir.
XV. yüzyıla kadar ticaret yolları büyük ölçüde Osmanlı Devleti’nin kontrolü altındaydı. Coğrafî keşifler sonucu Osmanlı’nın Akdeniz ve Karadeniz’deki ticaret limanları önem kaybederken Atlas Okyanusu’na kıyısı olan Avrupa limanları önem kazanmaya başlamıştır. Ayrıca Amerika’nın altın ve gümüşünün Avrupa’ya girmesiyle birlikte Osmanlı Akçesi değer kaybetmiş, bu durum Osmanlı ekonomisini olumsuz etkilemiştir. Osmanlı ekonomisinde tımar sistemi önemli bir yere sahipti. Bu sistem sayesinde ordunun temelini oluşturan tımarlı sipahilerin ihtiyaçları kırsal nüfustan toplanan ve yerinde harcanan kaynaklarla karşılanabiliyordu. Devlet, başlıca gelir kaynağı olan tarımsal üretimi tımar sistemiyle kontrol edebiliyor, doğrudan vergi toplama yükünden kurtuluyor ve askerî harcamalara da kaynak bulabiliyordu. XVI. yüzyılın sonlarına doğru bozulmaya başlayan tımar sistemi, XVII. yüzyılda da devam etmiştir. Ehil olmayan kişilere tımar verilmesi, rüşvet ve kayırmacılık gibi nedenler sistemin bozulmasına sebep olmuştur. Tımar sisteminin bozulmasıyla güvenlik sorunu ortaya çıkmış, köylüler ve sipahiler toprağı bırakıp şehre göç etmişlerdir. Bu durum üretimin azalmasına ve ordunun ihtiyaçlarının merkez hazineden karşılanmasına sebep olmuş, bu nedenle bütçe açıkları artmıştır.