Solunum canlıların ortak özelliklerinden biridir. Birçok farklı solunum çeşidi bulunmakla beraber iki ana ayrı temelde solunum faaliyeti gerçekleşmektedir. Bunlar, oksijenli solunum ve oksijensiz solunum olarak meydana gelmektedir. Gelişmiş canlılarda oksijenli solunum meydana gelmektedir.
O2'li solunum, ökaryot hücrelerde mitokondrideki ETS ile, prokaryot hücrelerde ise hücre zarında, mezozomda ya da stoplazmada bulunur .
Besin ve oksijen yakımı sonrasında gerçekleşen oksijenli solunum neticesinde su, karbondioksit ve enerji açığa çıkmaktadır. İnsanların solunumu oksijenli solunum olarak bu denkleme uymaktadır. Hayvanlar ve bitkiler de bu şekilde solunum faaliyetlerini meydana getirerek canlılıklarını devam ettirmektedir. Oksijenli solunum en yaygın solunum şeklidir. Doğada canlılar bu solunum sayesinde oksijen kullanır, besin tüketir, su ve enerji açığa çıkarırlar.
Oksijenli solunum, aerobik solunum olarak da bilinir. Organik besinlerin Oksijen yoluyla ATP elde etme işidir. Hücrede besinlerdeki kimyasal enerjinin oksijen kullanarak açığa çıkarılması demektir. Biyoloji ders kitapları sık sık hücresel solunum sırasında glikoz molekülü başına 38 ATP molekülü (2 glikolizden, 2 Krebs döngüsünden, 34 kadar elektron taşıma sisteminden) üretildiğini söylese de sızıntılı zarların yanı sıra mitokondriyal matrikse pirüvat ve ADP hareketinin maliyetinden dolayı bu sayıya asla ulaşılmaz, mevcut tahminler glikoz başına 29 ilâ 30 ATP dolayındadır.