Anne baba tutumları ile şekillenen bu süreci değerlendiren Anabilim Eğitim Kurumları Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik birimi, yanlış anne baba tutumlarının çocuğun gelişimi üzerindeki olumsuz etkilerine, ebeveynlerin ve tüm anne baba adaylarının sağlıklı bireyler yetiştirmedeki rolüne dikkat çekti.
Baskıcı ve Otoriter Anne Baba Tutumu
Bu grupta anne baba kendisini otoritenin temsilcisi olarak görür. Mutlak itaat bekler. Çocuklarına söz hakkı tanımaz. Bu tarz ailelerde anne baba arasındaki iletişim düzeyi zayıftır. . Bu düşünce tarzı ile yetişen çocuklar çevrelerine karşı tedirgin, tutarsız, iletişimleri zayıf, öz güvensiz ve çevreyle sürekli çatışma halindedir.
Kararsız Anne Baba Tutumu
Çocuklarının davranışlarını farklı zamanlarda farklı şekillerde değerlendiren aile modelidir. Bu tarz ailelerde çözümler de tartışmalar da sevinçler de anlıktır. Bu nedenle bu tarz ailelerde yetişen çocuklar genelde olaylar karşısında neyin doğru, neyin yanlış olduğuna karar veremezler çünkü aile tarafından verilen cevaplar, ailenin o anki duygu durumuna göre değişkenlik gösterir. Böyle ailelerin yetiştirdiği çocuklarda güvensizlik, öz güven eksikliği, gelişmemiş sorumluluk algıları gibi özellikler görülür.
Aşırı Koruyucu Anne Baba Tutumu
Bu tutum içinde olan anne baba için çocuk, her zaman korunmaya ihtiyacı varmış gibi düşünülür; bundan ötürü de her an kontrol altında tutulur ve aşırı ilgi alaka gösterilir. Bu tutuma bağlı ailelerde yetişen çocuklar genellikle gelişim basamaklarını geç tamamlarlar. Çünkü aile, çocuklarına her an bir şey olacakmış gibi düşünür ve bu nedenle de çocuğun gelişimine uygun davranabilmesi için fırsat vermezler. Böyle ailelerin yetiştirdiği çocuklar aşırı bağımlı, öz güveni eksik, duygusal gelişimi zayıf, kendi başına karar veremeyen, sürekli çevresinden onay alma ihtiyacı duyan bir yapıya sahiptir.
Aşırı Hoşgörülü Anne Baba Tutumu
Bu tutuma sahip anne babalara göre her zaman için çocuklarının davranışlarını hoş görmek gerekir. Sergiledikleri bütün davranışlar çocuk merkezlidir. Aile bütün yaşamını çocuklarının istekleri doğrultusunda yönlendirir. Böyle ailelerde yetişen çocuklar benmerkezci, kural algısı olmayan, sosyal ilişkileri zayıf, hayata karşı kaygılı çocuklardır.
Reddedici Anne Baba Tutumu
Çocuğun ihtiyaçlarının birçoğunu karşılamayan, çocuğa istenmediği hissini yaşatan aile tutumudur. Böyle ailelerde büyüyen çocuklarda, çevresindeki herkese ve her şeye karşı güvensizlik, hırçınlık, nefret, aşağılama gibi olumsuz duygular görülür.
Kabul edici Güven Verici Anne Baba Tutumu
En ideal anne baba tutumu olarak gösterilir. Bu tutumun benimsendiği aile içerisinde büyüyen çocuklar özgür fakat sorumluluklarının da bilincinde olan bireyler olarak yetişirler. Burada çocuğa sınırsız hoşgörü gösterilmektedir. Aile, çocuğun doğru ve yanlışı kendisinin deneyimleyerek öğrenmesini bekler ve çocuğa hiçbir yönlendirmede bulunmaz. Bu tutumda yetişen çocuk kendisine önem verildiğini, saygı gördüğünü hisseder. Böylece kişisel olarak mutlu olan, arkadaş ilişkilerinde iyi, kendine yetebilen, öz güveni gelişmiş, sorumluluk bilincine sahip bir çocuk yetişmiş olur.
Mükemmeliyetçi Anne Baba Tutumu
Bu tutum içindeki aileler genellikle kendilerinin başaramadıklarını, yaşayamadıklarını çocukları başarsın, yaşasın ister. Her şeyin en iyisine ve en doğrusuna kendi çocukları sahip olsun isterler. Bu tarz ailelerde kurallar, anne babalar tarafından konulur ve çocuğun bu kurallara mutlak şekilde uyması beklenir. Buradaki tek amaç çocuğun o kuralları yerine getirmesidir. Kuralların yerine getirilmediği durumlarda çocuk, katı ve sert cezalarla karşı karşıya kalır. Böyle bir ailede yetişen çocuklarda öz güven eksikliği, başarısızlığı kabul edememe, sosyal ilişkilerde zayıflık, kendileri yerine sürekli başkalarının mutluluğu için mücadele verme gibi özellikler görülür.