Namaz insanı Allah'a yakınlaştıran en güzel ibadettir. Hz. Ali'nin şöyle bir sözü vardır; Çalışanlar, kötülük düşünmeye vakit bulamazlar. Çalışmayanlar ise, kendilerini kötülükten kurtaramazlar.'
İşte namaz da insanı Allah'a yakınlaştırır ve kötülüklere adeta bir kalkandır. Ne zaman tüm inanan kalbiyle bir insan namaz kılsa, hüznü de kederi de kaybolur. Kalbi ferahlayan ve adeta arınan insan, insanlara karşı da kötülük ve hayasızlık yapmakta istemez.
Namaz bütün karmaşadan bir an da olsa insanı ayırıp yaratıcısına dönmesi açısından çok önemli bir ibadettir. İnsanı kötü bir düşünceden, kötü bir davranıştan uzak tutar ve sakinleşmesini sağlar. Namaz insanı, sakinleştirir. İki kere düşünmesini sağlar. Hayatta kendisi ve onu yaratan Allah için birkaç dakika ayırmanın çok da zor olmadığını gösterir. Bu bakımdan namazı gerçek bir ibadet olarak uygulamak çok önemlidir. Namazını kılarken bu bilinçte olan insanlar, daha sakin yapılı olacaklardır.
İnsan şiddetli bir yağmura yakalansa, bir şemsiye altına sığınmaya çalışır. Doluya yakalanacak olsa, kendini bir saçak altına atmak için koşar. Bir de bugün dünyanın bir çok yerinde olduğu gibi havadan üzerine bomba yağacak olsa, sağlam bir sığınak bulmak için canını dişine takar, oraya ulaşmaya çalışır.
Halbuki her an üzerimize sağanak sağanak günah yağmurları, şer doluları ve musîbet bombaları yağıyor. Bunlardan korunmak için de büyük bir şemsiyeye, sağlam bir sığınağa, muhkem bir kaleye ihtiyacımız vardır. Bu kale ve sığınak ise, abdest ve namazdır.
Namazı sadece kalıbımızla değil, kalbimizle de kılmalıyız. Namazını hem kalıbı,hem de kalbi kılan bir insan, nefsin ve şeytanın tuzaklarına düşmez. İnsan,kıbleye yönelip tekbir almakla, kendisine bir koruma setti meydana getirmiş olur. Rükuya eğildikçe, şeytanın salvoları boşa gider, secdeye kapandıkça nefsin hücumları tesirsiz hale gelir. Tehiyyata oturduğunda, önünde Resul-ü Ekrem Efendimizi, sağında Hazret Ebubekir’i, solunda Hz. Ömer’i, arkasında Hz. Osman’ı, Hz. Ali’yi ve diğer sahabe-i kiram efendilerimizi hazır bulur. Onların yanına hangi şerrin, şeytanın ve günahın yaklaşması mümkün olabilir ki? Namazı böyle bilen ve böyle kılan bir insan, elbette her türlü kötülükten, günahtan, şerden korunmuş olacaktır.Namaz, abdesti ile bedeni temiz tutarak zararlı mikroplardan arındırdığı gibi, zikir ve tesbihatı ile de kalbi temiz tutar, manevî hastalıklardan korur. Ama, namazı usûlüne ve tâdil-i erkânına uyarak kılmak şartıyla. İnsan namazını ifsat olmaktan korursa, namaz da o insanı her türlü fenalıklardan, musîbetlerden koruyacaktır.