Namaz gibi belirli zamanlarda yapılan ibadetler, hayat ve disiplin programı olarak vakti ve hayatı düzenler. Bütün ibadetler, insanda içsel gelişim ve olgunlukla birlikte büyük bir disiplin sağlar ve iradeyi güçlendirir.
Namazın karakter gelişimi üzerinde somut bir etkisi olması için bireyin namazı ikame etmesi kadar, ikame edilen, yani dosdoğru kılınan bir namazı muhafaza etmesi de önemlidir. Bu bağlamda namazı ikame etmek, namazdaki şekil-anlam ilişkisini anlamak, namazın sunduğu ahlakı yaşamak ve namazı dosdoğru kılmak anlamlarını ifade eder.
Namaz kılan müminin en temel özellikleri, “namaza devam edip” (Me’âric, 70/23.) “namazlarını korumasıdır.” (Me’âric, 70/34.) Namazlarına devamdan amaç, hiçbir vakit onu terk etmemesidir. Böylece insanın namazlarını muhafaza etmesi, namaza önem vermesini ve onu en mükemmel bir biçimde yerine getirmesini kapsar.
Namaz kılan bireylerin, namaza devam etmelerinin yanında “namazlarını korumaları” (Mü’minûn, 23/9; Me’âric, 70/34.) namaz ibadetinin karakter üzerinde olumlu etkisinin görülmesinde çok önemlidir. “Bu yönüyle namazı korumanın diğer önemli bir anlamı, namazları tüm dünyevi kaygılardan uzak tutma duyarlılığıdır.”
Ahlaki güzellikleri olumlu yönde etkilemeyen bir namaz, insanın ruhunu saflaştırması; zihnini ve kalbini Allah’a odaklaması hususunda ona hiçbir fayda sağlamaz. Kur’an-ı Kerim’de “Namaz ibadetinin, insanı çirkin fiillerden ve akla, sağduyuya aykırı olan her türlü şeyden alıkoyduğu” (Ankebût, 29/45.) ifade edilmiştir.