Münâfıklar, “emanete hıyanet eden, konuşunca yalan söyleyen, söz verince sözünde durmayan, husûmet edince, kıskanınca haddi aşa kimselerdir. Kötülüğü emreden, iyilikten alıkoyan, pintilikle ellerini sımsıkı tutan, namaza kalktıkları zaman üşenerek kalkan, insanlara gösteriş yapan, Allâh’ı da çok az hatıra getirip zikreden münâfık kadın ve erkekler, birbirlerindendir ve aynı tabiattadırlar.
- Münafıklar müminlere yakın olan kimseleri düşman olarak ilan ederler
- Müslümanların yaptığı hayırlı çalışmaları önlemek için çaba gösterirler
- Münafıklar elmanın içindeki kurt gibidirler, Müslümanların arasına sinsice sızar ve zarar vermeye devam ederler.
- Münafıklar yalana çok sık başvururlar.
- Söz verdiklerinde sözlerinde durmazlar
- Kötülüğü emreder iyilikten alıkoyarlar
- Namaza kalktıkları vakit üşenerek kalkarlar
- İnsanlarla ilişkilerinde menfaat odaklıdırlar
- Vefa duyguları zayıftır