Ehl-i Beyt'i sevmek peygamberimizin soyundan geldiği için farzdır. Milletimiz Ehl-i Beyt ile ilgili kurumlar (Kur'an kursları, hayır kurumları v.b) açarak saygısını göstermiştir.
Ehl-i Beyt neslinden gelen seyyid ve şeriflere, Selçuklu ve Osmanlı Devletleri tarafından icâzetnâmeler verilerek, gereken sevgi ve saygıyı görmeleri temin edilmiştir. Bu sevgi ve saygı, onların İslâm dininin öğretimi konusundaki etkinliklerine büyük güç kazandırmıştır. Anadolu’da seyyidlik icâzetnâmesinin ilki, 734 yılında Kureyşan Ocağı’na verilmiştir. Selçuklular döneminde, I. Alaaddin Keykû- bat, Erzincan bölgesine gelerek, orada yaşayan oymakların ileri gelenlerini biraraya toplamış, İslâm dinini en iyi bilen kişilerin tesbit edilmesini istemiştir. Yapılan seçmede, Ehl-i Beyt nesli olan seyyidler, ilim ve ahlâkları ile öne çıkmışlardır. Keykubat, dinin, bu kişiler tarafından öğretilmesini emrederek, onlara Hz. Peygamber soyundan geldiklerine dair icâzetnâmeler verilmesini istemiştir. Seyyidlik beratı olan her öğreticiye de, "hakk’u-llah" adı altında menkul ve gayr-i menkuller bağlanmıştır.