Bu söz Mevlana’nın hayat serüveni kadar insanlık mertebelerini de özetlediği cümlesidir. Ham, tenine kul olan biyolojik insandır ve insanlık merdiveninin en alt basamağını mekan edinmiştir; nefsini yenip piştikçe basamak basamak yükselir, der. bu olgunluk seviyelerini çok defa çeşitli misallerle anlatmıştır.
Hz. Mevlana dış görünüşüyle her ne kadar da sıradan bir insan gibi görünse de, aslında kendisinden yüzyıllar sonra bile dünya insanlarının duygu ve düşünce iklimlerinde ufuklar açılmasına sebep olan bir hazinedir. Bu hazineye sahip çıkması gereken biz gençler Onu anlama ve Onu tanıma adına biraz daha fazla çaba göstermeliyiz.