Mekke dönemi, kurucu dönem olarak bilinmektedir. En zor geçen dönemdir. İslam’ın doğuşu ve yayılışı Mekke’de başlamıştır. Mekkeli müşrikler İslam’ın yayılmasına engel olmak istemişlerdir.. Peygamberimiz a.s.’a ve O’na iman eden sahabeye eziyetler etmişlerdir. Bu eziyetlere karşı Müslümanlar fedakar davranmışlardır.
Peygamberimiz a.s.’ın tebliğine ilk iman eden ve bu uğurda canını ortaya koyan kimseler Hz. Hatice (r.a.), Hz. Ebubekir (r.a.), Hz. Ali (r.a.) gibi isimler olmuştur. Bu ilklerin yaptığı fedakarlıklar oldukça fazladır. Hz. Hatice (r.a.), bütün servetini ortaya koymuştur. Hz. Ebubekir (r.a.) ve Hz. Ali (r.a.) de canını ortaya koyan ve hiçbir zaman Peygamberimiz a.s.’ın yanından ayrılmayan sahabe olmuştur.
Efendimiz’den sonra ilk Müslüman, muhterem zevcesi Hazret-i Hatice idi.
Hazret-i Peygamber, kavminin hakâret, alay ve eziyet gibi kötü tavır ve davranışlarına mâruz kalarak mahzûn ve mükedder bir hâlde evine döndükçe, Allâh Teâlâ O’nun hüznünü Hazret-i Hatice vâlidemizin tesellî ve teşvîk edici sözleriyle hafifletmiş, ilâhî nusretiyle vazîfesini kolaylaştırmıştır.
Hazret-i Hatice îmân edince Efendimiz’in kızları Hazret-i Rukıyye, Ümmü Gülsüm ve Fâtıma da Müslüman olmuşlardı.