Kur’an-ı Kerim’de bazı kelimelerin altında küçük ve eğik olarak “med” ( مد ) veya “kasr” ( قصر ) işaretleri yer alır.
Med işareti, altında bulunduğu harfin uzatılarak okunacağını gösterir. Misal: يُرَٓاؤُ۫نَ
Kasr işareti, altında bulunduğu harfin uzatılmadan okunacağını gösterir. Misal: اَنَا۬
Med: Medd-i tabii üzerine, med harflerinden birini fazlaca uzatmaktır. Med, harfi meddin dışında yapılamaz.
Kasr: Uzatmanın terki, meddi tabiinin kendi haline bırakılmasıdır. Harfi med, üçtür; Elif, makabli (kendinden önceki harf) mazmum ve sakin vav, makabli meksur ve sakin ye'dir.