Bu son durumda, genellikle, misyondaki misyon şefinden sonra en yüksek rütbeli ikinci kişidir. Görev başında bulunamadığı zamanlarda büyükelçinin ya da diğer düzeydeki misyon şefinin makamına vekalet eder. Buna "geçici maslahatgüzar" denir. Bunun yanı sıra, iki ülke arasındaki ilişkilerin zayıf olduğu durumlarda bir "sürekli maslahatgüzar" misyon şefi olarak atanabilir. Sürekli maslahatgüzar, görevlendirme mektubunu görev yapacağı ülkenin dışişleri bakanına sunar.
Maslahatgüzarların statüsü, 1961'de Viyana'da imzalanan Diplomatik İlişkiler üzerine Viyana Konvansiyonu'nda belirlenmiştir.