Hayatta bazen hedeflerimiz için çalıştığımızda başarılı bir sonuç alamayabiliriz. Bunun sonucunda ümitsizliğe kapılıp çalışmayı bırakmamız doğru olmaz. Başarısızlığı bir tecrübe olarak görmemiz gerekir. Her başarısızlık aslında başarıya ulaşma isteğimizi arttırmalıdır. Eğer hemen pes edersek uğrunda çalışacağımız hiçbir amacımız kalmaz. Başarılı olmak için önce başarısızlığı tatmalıyız.
Yenilgiye uğranınca tekrar yenilmekten korkma, her başarısızlık kazanmaya insanı daha da yakınlaştırır. Her yenilgiyi bir ders olarak alırsak, neden yenildiğimizi öğrenirsek zafere ulaşma şansımız ve isteğimiz artar. Buna örnek olarak: Bir derse çok çalıştınız ama kötü not aldınız. Sınav kağıdınız incelediğinizde bazı konularda kötü ama bazı konularda da iyi olduğunuz görüyorsunuz. Bu durumda yapmanız gereken, kötü olduğunuz konularda kendinizi geliştirmenizdir.
Kendinizi geliştirdiğinizde ne hissedersiniz? Tekrar aynı hataları yapacağınızı mı düşünürsünüz, yoksa "bu sefer bu soruları çözerim ben!" mi dersiniz? Çözerim dersiniz değil mi? Bu zafer arzumuzun arttığını gösterir. Bu cümlenin de anlatmak istediği budur.