Kurt kocayınca köpeğin maskarası olur, güçlüyken herkesin kendisinden çekindiği kimse gün gelir gücünü yitirince, güçsüz ve aşağılık kimselerin oyuncağı olur. İnsan düşmeye görsün; döküntü insanlar onu alaya alır, her vesileyle küçümserler.
Kurt kocayınca köpeğin maskarası olur anlamı şu şekilde :
Güçlü, kuvvetli bir kurt ile köpekler kolay kolay başa çıkamazlar, ondan çekinip korkarlar. Bunun gibi her bakımdan güçlü, kuvvetli iken herkesi korkutan, tedirgin eden, yıldıran kişi, bu gücünü-kuvvetini kaybettikten sonra onun bunun, aşağılık kimselerin eğlencesi ve oyuncağı hâline gelir.
Elinde yetki varken veya güçlü olduğu zamanlarda herkesin kendinden çekindiği kişiler, ellerindeki imkanları kaybedip güçsüz duruma düşünce, bazı aşağılık kişilerin oyuncağı ve alay mevzuları olurlar. Özellikle daha önceden bir kuyruk acısı bulunan kişiler, onların mevki ve makamlarından çekinerek yapamadıkları daha sonradan yapmakta adeta bir intikam almış olurlar. Oysa bu hareket çok alçakçadır. Zira iktidardan düşen kişi iyi bir insansa hürmet gösterilmelidir. Yok kötü bir kişi idiyse zaten uğraşmaya ve muhatap edinilmeye değmez. Mert olana yakışan her şeyi zamanında ve adaletlice yapmaktır, güçsüz kişilere yüklenmek değil.
Eski yetki ve iktidarını kaybettiği için kendisiyle alay edilen kişilerin durumunu açıklamak üzere söylenir.
Kurt kocayınca köpeğin maskarası olur TDK anlamı
Güç ve yeteneğini yitiren insan, basit ve kendini bilmezlerce aşağılanır" anlamında kullanılan bir söz.
Padişahla kölesinin durumu aynı kurt kocayınca köpeğin maskarası olur sözüne dönüştü.
Kurt kocayınca köpeğin maskarası olur atasözünün hikayesi
Aslan, nasıl ormanın kralıysa kurt da ormanın gözü kara yiğidiymiş.
Kimse onunla boy ölçüşmeye kalkmazmış pek. Onu gören, uzaktan selam verip bir an önce uzaklaşmaya çalışırmış.
Hele köpekler… Kurt yaklaştığı zaman köye, hemen toplanıp havlayarak sahiplerini uyandırır, kendileri çıkmak istemezlermiş kurdun karşısına.
Gün gelmiş, kurt kocamış. Sert bakışları yumuşamış, keskin dişleri dökülmüş. Tüyleri keçeleşmiş. Eser kalmamış korkutucu halinden.
Bunu ilk fark eden at olmuş:
“Sen beni kaç kere kovaladın çayırlıkta,” deyip bir çifte atmış kurda. Acıyla kıvranmış tekmeyi yiyince kurt.
Sonra boğa boynuzlamak için yürümüş üstüne, kurt son anda kurtulmuş boğanın sivri boynuzlarından.
Tilki sonra gelip gidip kuyruğundan çekmeye başlamış kurdu.
Zamanında çok kovaladığı kuşlar da tepesinde dolanıp pike yapar olmuşlar.
Ne yapsın kurt, eski gücü yok artık… Bir ağaç kovuğuna saklanmış.
Ama onu ortalıkta göremeyen köpekler kuşkulanmış bundan. Araştırıp soruşturunca öğrenmişler onun kocaldığını.
Hemen peşine düşmüşler iz sürüp çevreyi koklayarak.
Sonunda bulup çıkarmışlar kurdu saklandığı ağaç kovuğundan. Hırlayarak çevresinde dolanıp kurdun, sağına soluna diş atmaya başlayınca:
“Ah, ah!” demiş kurt, “Kocadık şimdi, köpeklerin maskarası olduk!
Kurt Kocayınca Köpeğin Maskarası Olur atasözünün anafikri
Gücünü yitiren kişiler, güçsüzlerin oyuncağı olur.