Kur'an'ı Kerimin bir çok isimleri Kur'anı kerimde mevcuttur her ismin anlamı ve hikmeti değişiktir. Her isimden örnek ve ibret almamız lazım anlamlarını öğrenip bilmemizde fayda vardır.
Bu değişik isimleri öğrenip tefekkür etmemiz lazım bu isimlerde bir kaçı;
el-Kur’ân: Kur’ân-ı Kerim’in en meşhur ismidir. (Rahman, 2)
el-Kitab: Toplamak anlamında olan “Ketb” fiilindendir. Kendine has bir uslûpla çeşitli kıssaları, âyetleri, hükümleri ve haberleri topladığından bu isimle adlandırılmıştır. (Bakara, 2)
en-Nûr: Kur’ân, kendisine has üslûp ve delilleriyle birtakım gerçekleri açıkladığı, din ve inançla ilgili salt aklın ulaşamayacağı önemli meseleleri ortaya koyduğu, helâl-haram emir ve yasakları aydınlığa kavuşturduğu için bu isimle adlandırılmıştır. (A’raf, 157)
el-Furkân: Kur’ân, hak ile bâtılı, iman ile küfrü, helâl ile haramı, hayır ile şerri birbirinden belirgin bir şekilde ayırdığı için bu isimle adlandırılmıştır. (Furkan, 1)
Aliyy; “Ve muhakkak ki o, katımızda bulunan ana kitabda (Levh-i Mahfûz’da)dır. Şanı Yücedir…” (Zuhruf, 4)
Hikmet; “(Bu,) tam bir hikmettir; fakat (onlara) o korkutucu (hâl)ler fayda vermiyor.” (Kamer, 5)
Hakim; “İşte bunlar hikmetli Kitab’ın ayetleridir.” (Yunus, 2)
el-Âyât: Ayet cümlelerinden oluşan. Allah’a, doğruya, huzura götüren, ayet adı verilen parçalardan oluşan bir kitap olduğuna dikkat çeken bir isimdir.