Kuran'ı sadece yüzünden okumak Arapça halini okumak demektir. Bu tek başına yeterli değildir. Çünkü Kuran'ı okumanın amacı onu anlamak ve hayatımızı ona göre şekillendirmektir. Eğer dili bilmiyorsak, Arapça Kuran okuduğumuzda onu tam anlamıyla anlayamaz ve öğrenemeyiz. Önemli olan Allah’ın kelamını anlamak ve kalbimize ve aklımıza yazmaktır.
Kur'an-ı yüzünden okumak da, Kur'an-ın yüzüne gülmek gibi bir şey. Kur'an-la samimiyetini ilerletmek isteyen müminler, “mukabele” okuma işini, yüzüne okumayla sınırlı tutamazlar. Düşünün ki, hanımefendiler her Ramazan mukabele okuyorlar. Kimileri bu işi 10 yıldan beri, kimileri 20, 30 hatta 40 yıldan beri yapıyor. Bunca senedir Kur'an-ın “yüzüne okuya bu hanımlar bir türlü derinden okumaya teşebbüs etmiyorlarsa, Kur'an onlara darılmaz mı yani, hep yüzüne güldükleri Kur'an-ın bir de içine, yüreğine gülmüyorlarsa. Hep yüzünden tanıştıkları Kur'an ile samimiyeti bir türlü ilerletemiyorlarsa... Yürekten tanışmayı denemiyorlarsa...
Kur'an-ı anlama çabası, onu “içinden okuma”, dahası, “yüreğinden okuma” çabasıdır. Allah kelimelerin kalbine manaları indirmiştir. Kelimelerin kalbine indirilen manalar mümin insanın da kalbine inmelidir. Bunun için, Kur''an''ın yüzünden okumak yetmez. Ta ciğerinden okumak şarttır. Kur'an-ın yüzüne gülene, Kur'an da yüzüne güler. Kur'an-ın yüreğine gülene, Kur'an da yüreğinden güler.