Konar göçerlik, beslenme ihtiyacını karşılamak amacıyla büyük hayvan sürülerini takip eden göçebelerden ya da belli bir coğrafî mekâna bağlı olmaksızın hayvanlarına otlak ve kışlak bölgeleri arayan göçebe çobanlıktan farklı olarak belli bir mekân dairesinde yerleşik hayatın bütünleyicisi olarak hayvancılık yapan ve ürünlerini daha çok yerleşik toplumlara pazarlayan iktisadî faaliyet biçimi ve hayat tarzıdır.
Türkler ilk zamanlarda konargöçer bir hayat sürmüşlerdir. Konargöçer yaşamın özellikleri şunlardır;
- Sürekli bir yerde ikamet etmezler
- Çadırlarda yaşarlar, evleri yoktur
- Geçimlerini hayvancılıkla sağlarlar
- Mevsimlere göre hareket ederler
- Ticaret gelişmiştir.
- Mimari eser yapmamışlardır
- Küçük topluluklar halinde yaşarlar
- Başlıca geçim kaynakları hayvancılıktır
- Askerlik mesleğine yeteneklidirler
- Dışa açık, savaşçı bir yaşam sürmüşlerdir
- Savaşlarda yerleşiklere karşı üstünlük sağlamışlardır