Bir maddenin tadının algılanmasında o maddenin kokusunun da rolü vardır. Koku yeterince alınmazsa tat da buna paralel olarak az alınır.
Tükürük veya mukus tarafından çözülebilen tanecikler, koku ve tat alan yapıları uyarabilir. Uyartılar, merkezî sinir sistemine iletilir. Koku ve tat alma duyuları ile beyne aktarılan uyarılar, beyinde aynı merkez tarafından değerlendirilip yorumlanır. Bu nedenle, annemizin yaptığı bir yemeğin daha tadına bakmadan, kokusunu algılayarak çok lezzetli olduğunu söyleyebiliyoruz.
Burun ve ağız içerisinde koku ve tat almayı sağlayan kimyasal duyu algaçları yerleşmiştir. Bu algaçlar burun ve ağzımıza temas eden maddelerin molekülleri tarafından uyarılır. Algaçların beyine uzantıları, yani sinirler birer elektrik kablosu gibi çalışarak değişik moleküllerden gelen uyarıları beynimizdeki koku ve tat için ayrılmış özel bölmelere iletirler. Bunların tanınması sayesinde tat ve koku alma işlemi sağlanır. Bu iki duyumuz birbirleriyle eşgüdüm içerisinde çalışırlar. Koku siniri beyinden direkt olarak liflerini burun içerisindeki üst bölgelere bırakır. Bu sinirin uçlarındaki algaçlar etrafımızdaki çeşitli kokulardan uyarılır. Etrafımızdaki güzel kokular (çiçek kokusu, parfüm, sabun) ya da kötü kokular (benzin kokusu, gaz kokusu, sigara kokusu) tarafından uyarılır. Tat hücreleri ağız ve boğaz bölgesinde özellikle dil üzerinde yer alırlar.