19. yüzyılın ortalarında, gazlarla ilgili deneysel çalışmalarda bulunan James Maxwell (Ceyms Maksvel) ve Ludwig Boltzmann (Ludvig Boltzman) gibi bilim insanları, gazların temel özelliklerinin, gaz moleküllerinin bireysel hareketlerine bağlı olarak açıklanabileceğini ileri sürdüler.
Maxwell, Boltzmann ve diğer bilim insanlarının gazların davranışları hakkındaki ifadeleri, “kinetik teori” adı altında genelleştirilmiştir. Kinetik teori, dört temel varsayıma dayanır. Bu temel varsayımlar şunlardır:
1. Gaz molekülleri arasında büyük boşluklar bulunur. Gaz moleküllerinin gerçek hacmi, moleküller arasındaki boşluk yanında ihmal edilebilecek kadar küçüktür.
2. Gaz molekülleri arasında itme ve çekme kuvvetlerinin olmadığı kabul edilir.
3. Farklı gaz moleküllerinin aynı sıcaklıkta ortalama kinetik enerjileri eşittir.
4. Gaz molekülleri rastgele ve her yöne bir doğru boyunca hareket eder. Bu hareketleri sırasında birbirleriyle ve bulunduğu kabın çeperleri ile sık sık çarpışma yapar.
Bu varsayımlar “ideal gaz” tanımının temeli olup bu varsayımlara ihmal edilebilir farklarla uyan gazlar “ideale yakın gaz” olarak nitelendirilir.