Kavalın Orta Asya ya da Orta Doğu kökenli olduğu yönünde iki farklı görüş bulunmaktadır. Her iki görüşe göre de kaval Türklerin geçmişinde yüzlerce yıldır yer almaktadır. Orta Asya’dan göç eden atalarımız, Orta Doğu’da kaval kültürünü devam ettirmiştir diyebiliriz. Dolayısıyla kaval, tarihimizdeki en eski müzik aletleri arasında yer almaktadır.
Kaval tok bir sese sahiptir. Dinleyen canlıyı sakinleştirir, adeta huzur verir. Bu nedenle yüzyıllar boyunca çobanlar tarafından tercih edilmiştir. Kaval sesi, çoban tarafından güdülen sürüdeki hayvanların sakinleşmesine katkıda bulunur. Hayvanlar kaval sesi eşliğinde huzur içerisinde otlar.
Kaval, masallarımıza da konu olmuştur. Keloğlan masallarında Keloğlan, zaman zaman kavalını kullanarak hasta bir prensesi uyandırmış, zaman zaman ölüyü diriltmiş, bazen de korkunç devleri kavalı ile kedi gibi sakinleştirmiştir.
Kültürümüzde müziğin yeri de ayrı bir değerdir. Sanat kavramının duygu ve düşüncelerle davranışa dönüşmesi olarak tanımlanması kültürümüzün de davranış ahlakı olarak ortaya çıkması ortak bir nokta olarak müzik dalında da hissedilmektedir. Böylelikle kültürümüze has müzik ritimleri ve aletleri meydana gelir.
Üflemeli, yaylı ve vurmalı çalgılar kültürümüzde yeri olan çalgılardır. Çünkü kültürümüz gereği perde perde yükselen be alçalan müzik bir sanat olarak kabul edilmektedir. Üflemeli çalgılardan olan kaval da tarım ve hayvancılıkla uğraşan bir milletin kültüründe dinlendirici ve eğitici bir ritme sahiptir. Bu nedenle kaval en çok çobanlar tarafından kullanılmaktadır. Kaval sevilen ve en çok kullanılan çalgılardan biridir.