Deniz seviyesinden başlayarak aynı yükseltilere sahip olan noktaların birleştirilmesi ile oluşturulan kapalı eğrilere izohips yani eş yükselti eğrisi adı verilmektedir. Yeryüzü şekillerinin harita üzerinde gösterimlerinde sıklıkla kullanılan bir yöntemdir ve en doğru sonuca ulaşmayı sağlar. İzohipslerin özellikleri ise şunlardır;
- İç içe olan kapalı eğrilerdir.
- En geniş olan izohips eğrisi en alçak yeri ifade ederken, en dar olan izohips eğrisi ise en yüksek yeri ifade etmektedir.
- Yeryüzü şekillerinin biçimlerini ve yükseltilerini canlandırırlar.
- 0 metre eğrisi en alçak olan deniz seviyesinden geçer. Yani bu çizgiye kıyı çizgisi denir.
- İzohipsler mutlaka eşit yükselti aralıkları ile çizilmelidir.
- Bir izohips eğrisinin üzerinde bulunan tüm noktalar aynı yükseltide olmalıdır.
- Haritada bulunan her izohips eğrisi kendinden daha yüksek olan bir izohips eğrisini çevrelemektedir.
- İzohips eğrisi dağ ve tepelerde nokta halini alır.
- İzohips eğrileri birbirine temas etmezler.
- Bir akarsuyun her iki yanında bulunan izohips eğrilerinin yükseltisi aynıdır.
- Eş yükselti eğrilerinin sıklıkla geçtiği yerlerde eğim oldukça fazla, seyrek geçmiş olduğu yerlerde ise daha azdır.
Coğrafyada izohips şekilleri isimleri nelerdir
- Dağ - Tepe (Doruk, Zirve)
- Boyun
- Sırt
- Vadi
- Yamaç
- Çanak (Kapalı Çukur)
- Delta
- Haliç
- Falez
- Çağlayan (Şelale)
- Plato
- Ova
- Koy ve Körfez