İslamiyet’ten önce önce Arap yarımadasının genel durumu şu şekildeydi:
✓ Arabistan bölgesi dört bölgeye ayrılıyordu. İslamiyet’in ortaya çıktığı ve geliştiği Mekke ve Medine şehirlerinin bulunduğu bölgeye Hicaz deniyordu.
✓ Bölge topraklarının büyük bir bölümünde istikrar yoktu, kabileler birbirleriyle mücadele hâlindeydiler.
✓ Çöllerde yaşayan halk, koyun, deve, keçi ve at yetiştiriyorlardı. Şehirlerde yaşayan insanlarda genelde ticaretle uğraşıyorlardı.
✓ Hicaz bölgesinde önemli oranda Yahudi nüfusu vardı.
✓ Güçlü kabileler zayıf olanları sürekli eziyor, haklarını gasp ediyorlardı.
✓ Kabileler başkanlık sistemi denen bir yöntemle yönetilirdi. Başkan olan kişi zengin ve itibarlı kişilerden seçilirdi.
✓ Mekke’de bulunana Kabe’nin çevresi işlek ve zengin bir pazara sahipti. Kabe, çevredeki insanlarca kutsal kabul edilerek sürekli ziyaret akınına uğrardı. Bu durumda sosyal ve ticari hayatı son derece canlandırırdı.
✓ Halk atalarının inandığı putlara tapardı.
✓ Sosyal hayat güçlü olduğu için gündelik hayatta şiir ve edebiyat güçlüydü.
✓ Kadının sosyal hayatta yeri son derece zayıftı. Kadınlara söz hakkı verilmezdi.
✓ Güçsüz ve zayıf insanlar toplumda itibar sahibi değildi. Kölelik toplumda son derece yaygın bir uygulamaydı.
✓ Kız çocukları ekonomik ve sosyal nedenlerden dolayı küçük yaşta öldürülürlerdi.
✓ Toplumun fakire ve düşküne yardım etme gibi bir alışkanlığı yoktu.