Ödev cevabı kısaca,
İnce bağırsağın yüzey alanını artıran ve besinlerin emilim miktarını artıran yapılar, villus (tekil: villus) adı verilen parmak benzeri kabartılardır. Bu yapılar, bağırsağın iç yüzeyini büyüterek emilim yüzeyini artırır ve besin maddelerinin daha etkili bir şekilde emilmesini sağlar. Aynı zamanda ince bağırsak villusları, mikrovillus adı verilen daha küçük tüy benzeri yapılar içerirler, bu da emilim yüzeyini daha da artırır. Bu şekilde, besin maddeleri daha fazla emilir ve vücudun ihtiyaç duyduğu besin maddeleri sağlanır.
İnce bağırsağın mukoza tabakasında yer alan villusların (Villuslar, daha küçük sitoplazmik uzantılarla mikrovillusları oluşturur.) geniş bir emme yüzeyi oluşturmasıyla besinlerin emilim miktarı artar.
İnce bağırsaklarda yer alan villus adı verilen yapılar bir çeşit tüydür ve besinlerin emilim ile kana geçmesini sağlar. Bu uzantılar sayesinde öğütülmüş olarak gelen besinlerin faydalı kısımları emilerek kana verilir. Villus ince bağırsağın iç yüzey alanını genişleterek daha fazla maddenin emilimini mümkün kılar.
İnce bağırsaktan akan kimus yerine, yiyeceklerin bağırsakta hareket ederken sürekli fırlatıldığını ve sıkıldığını hatırlıyoruz. Bu yavaşlama, daha önce öğrendiğimiz iki hareketten kaynaklanıyor. İlk hareket segmentasyondu ve ince bağırsağın duvarının dairesel kaslarının ritmik kasılmasıydı – neredeyse duvar sıkışmış gibi. İkinci hareket ise uzunlamasına kasların ritmik kasılmasından kaynaklanan sarkık hareketlerdi.
Bu farklı kaslar kasılıp gevşerken, ince bağırsağınız kimusu sindirim suları ile karıştıran ve yiyecek parçacıklarını ince bağırsak duvarı ile temas ettiren bir dizi adımdan geçer. Duvar içinde ise maksimum besin emilimine izin veren bir dizi özel modifikasyon görüyoruz.