Arapça'da isimlerin başına gelen ve onları belirli (marife) yapan “Elif lam takısı”na ( اَلْ ) “Lâm-ı tarif” (belirlilik takısı) denir. Lâm-ı tariften sonra şemsi harflerden biri geldiğinde, lam harfi sonraki harfe katılarak şeddeli okunur. Buna idgam-ı şemsiyye denir.
İdgâm-i şemsiyye ne zaman olur
Lâm-i tarif adı verilen lâm ile elif bu on dört harfden birine uğradığı vakit (Tecvîd hükmü) idğâm-i şemsiyye olur.
İdgâm-i şemsiyye harfleri kaçtır
Arap alfabesindeki harflerden on dördü şemsidir: ت ث د ذ ر ز س ش ص ض ط ظ ل ن
Şemsi harflerden önce gelen lam harfi yazıldığı hâlde okunmaz. Kendisinden sonraki şemsi harfe şedde konulur.
Örnek: اَلشَّمْسُ
Bu örnekte:
• Kelimenin başında elif lam takısı ( اَلْ ) vardır.
• Elif lam takısından sonra şemsi harflerden şın ( ش ) gelmiştir.
• Bu durumda idgam-ı şemsiyye meydana gelir.
• Elif lam takısının lamı okunmaz. Şın harfi ( اَلشَّ ) şeklinde şeddeli olarak okunur.
İdgam-ı şemsiyye, nun ( ن) harfiyle oluşursa nun harfinde bulunan gunne sıfatı nedeniyle idgam-ı şemsiyye, bir buçuk elif miktarı tutularak okunur.
Örnek: وَالنَّجْمِ