Sözlükte “tükenmek, tamamlanmak, son bulmak” mânasındaki nefk kökünden türetilen infâk “bitirmek, yok etmek; yoksul düşmek” gibi anlamlara gelirse de daha çok “para veya malı elden çıkarmak” mânasında kullanılmaktadır.
Nefl kökünden türeyen nâfile kelimesi (çoğulu nevâfil) sözlükte “hak edilen miktara veya paya eklenen, ziyade, ilâve, fazlalık” gibi anlamlara gelir; ayrıca nefel ile eş anlamlı olarak “ganimet ve bağış” mânasında da kullanılır. Fıkıhta nâfile ve nefl kelimeleri, geniş anlamıyla dinen farz ve vâcip niteliğinde olmaksızın mükelleften yapılması istenen malî ve bedenî ibadetleri, dar anlamıyla farz, vâcip ve sünnet ibadetler dışında kişinin daha fazla sevap kazanmak için kendi isteğiyle yaptığı malî ve bedenî ibadetleri ifade eder (Tehânevî, Keşşâf, II, 1325).
İbadet kelime olarak “boyun eğme, itaat etme, saygı duyma” anlamlarına gelir. Dinî terim olarak ise ibadet, Allah’ın (c.c.) insanlara emrettiği ve insanların Allah’a (c.c.) karşı yapmakla sorumlu olduğu tüm davranışlardır. Yüce Allah (c.c.), kulunun kendisine olan inancındaki samimiyetini davranışlarıyla göstermesini ister. Bu samimiyetin en açık göstergesi Allah’a (c.c.) yönelerek O’na (c.c.) ibadet etmektir. Bu nedenle Kur’an-ı Kerim’de inanç esaslarının yanında ibadetlere de yer verilmiştir.
Bu yazımızı okuyanlar aşağıdaki yazıları da okudular
1. Tevekkül ve zikir kavramlarının anlamları yazımızı okumak için tıklayınız
2. Tanıdığınız kişiler arasından hacca gidenlerin davranışlarını gözlemleyiniz yazımızı okumak için tıklayınız
3. Namaz ibadetinin bireyin sosyal hayatına yansımaları yazımızı okumak için tıklayınız
4. Hz. Ömer’in (r.a.) Müslüman oluşu yazımızı okumak için tıklayınız