Hz. Peygamberin yetişmesinde emeği geçenlerin başında Annesi Amine ve Süt Annesi Halime gelir. Bu ikisinin yanında annesinin vefatından sonra Dedesi Abdulmuttalib, dedesinin vefatından sonra da Amcası Ebu Talib, Peygamberimizin yetişmesinde emeği geçen şahsiyetlerdir.
Peygamber efendimizin büyümesinde emeği olan kişiler şunlardır :
- Annesi Amine
- Süt annesi Halime
- Dedesi Abdulmuttalip
- Amcası Ebu Talip
- Dadısı Ümmü Eymen
Hz. Muhammed (s.a.v.) farklı özellikleri olan, güzel ahlaklı bir gençti. Mekke’de nezaketi, terbiyesi, güvenilirliği ile tanınmıştı. O, haksızlığa karşı çıkar ve adalete önem verirdi. Hz. Muhammed’in (s.a.v.) gençlik yıllarında yaşadığı, dikkat çekici bazı olaylar vardır. Bunlardan biri, onun 4. Ficar Savaşı’na katılmasıdır. Buna göre Araplar; zilkâde, zilhicce, muharrem ve recep aylarını haram aylar kabul ederdi. Cahiliye Dönemi’nde Mekke ve çevresinde yaşayan Arap kabileleri arasında sık sık çeşitli sebeplerle savaşlar çıkardı. Oysa Mekke’nin; ticaret, panayır ve hac için gelen yabancılar açısından güvenli bir yer olması gerekliydi. Bu yüzden kabileler, yabancıların şehre yoğun olarak geldiği aylarda birbirleriyle savaşmama konusunda anlaştı. İşte Hz. Muhammed (s.a.v.) de yirmili yaşlarındayken kabilesi sebebiyle bu savaşlardan birine katılmak zorunda kaldı. Bu savaş, Kureyş kabilesi ile Hevâzin kabilesi arasında olmuştur. Söz konusu savaşta, Peygamberimiz (s.a.v.) amcalarına ok vermiştir. Allah Resulü (s.a.v.) bu durumu, “Ben amcalarıma, düşmanlarının attıkları okları veriyordum.” buyurarak ifade etmiştir.