Mekkeli müşriklerin ileri gelenleri, Hz. Muhammed’in (s.a.v.) İslam tebliğinden vazgeçmesi için her yolu denediler. Ona mevki makam, para vb. teklif ettiler. Ancak Hz. Peygamber (s.a.v.) onların bütün tekliflerini reddetti. Mekkeliler bir gün toplanıp Peygamberimizin (s.a.v.) amcası Ebu Talip’in yanına geldiler. Ona, yeğenini İslam tebliğinden vazgeçmeye ikna etmesini ya da korumaktan vazgeçmesini söylediler. Aksi hâlde kendisine de cephe alacaklarını ifade ettiler. Müşriklerin kararlılığını gören Ebu Talip Peygamberimize (s.a.v.) durumu anlattı. Kendisinin de zor durumda olduğunu söyledi.
‟Bana da kendine de acı. Bana, gücümün yetmeyeceği şeyi yükleme.” dedi. Amcasını dinleyen Hz. Peygamber (s.a.v.), İslam tebliğinde ne kadar kararlı olduğunu şöyle ifade etti: ‟Ey amca! Allah'a yemin olsun ki bu davamı terk etmem karşılığında Güneş’i sağ elime, Ay’ı da sol elime verseler Allah, dinini güçlendirinceye veya bu yolda canımı verinceye kadar asla davamdan vazgeçmeyeceğim.”
Hz. Peygamber’in (s.a.v.) tebliğinde öne çıkardığı bazı hususlar:
- Allah’tan (c.c.) başka ilah yoktur.
- Allah’tan (c.c.) başkasına kulluk edilmez.
- Allah’a (c.c.) ve Resulü’ne (s.a.v.) itaat şarttır
- Hz. Muhammed (s.a.v.) Allah’ın (c.c.) elçisidir.
- Ölümden sonra diriliş ve hesap gerçektir.
- Güzel ahlak, dinin gereğidir.