“Allah ve Resulü bir işe hüküm verdiği zaman, inanmış bir erkek ve kadına o işi kendi isteklerine göre seçme hakkı yoktur. Her kim Allah’a ve Resülüne karşı gelirse şüphesiz ki o, apaçık bir sapıklığa düşmüş olur.” (Ahzâb suresi, 36. ayet.)
“…Kim Allah ve Resulüne karşı gelirse bilsin ki Allah, azabı şiddetli olandır.” (Enfâl suresi, 13. ayet.)
“Ey iman edenler! Allah’ın ve Resulünün önüne geçmeyin. Allahtan korkun. Şüphesiz Allah işitendir, bilendir…” (Hucurât suresi, 1. ayet.)
“Kendisi için doğru yol belli olduktan sonra, kim Peygamber’e karşı çıkar ve müminlerin yolundan başka bir yola giderse, onu o yönde bırakırız ve cehenneme sokarız; o ne kötü bir yerdir.” (Nisâ suresi, 115. ayet.) Bu ayetlerden hareketle Hz. Peygamber’e (s.a.v.) bağlılık ve itaatin önemi hakkında arkadaşlarınızla konuşunuz.
İtaat kelime anlamı ile “boyun eğme, buyruğa uyma, söz dinleme” manasına gelir. Peygambere itaat de O’nun (s.a.v) gösterdiği ve emrettiği şekilde hareket etmektir.
İnkâr edenlere karşı Allah’ın müminleri desteklemesi, inkârcıların köklerini kazımalarını, “boyunlarının üzerinden vurmalarını, onların bütün parmaklarına vurmalarını”; yani onları savaşamayacak derecede etkisiz hale getirmelerini istemesi, inkâr günahının veya suçunun cezası değildir; çünkü dünyada insanların inanma ve inkâr etme hürriyetleri vardır. Bu şiddetli mukabelenin sebebi inkârcıların, din ve vicdan hürriyetini çiğnemeleri, Allah’ın dinine, müminlerin dinî hayatlarına karşı cephe oluşturmaları, baskı uygulamaları, savaş ilân etmeleridir. Yalnızca inkâr etmenin, hak dine uymayan bir dünya görüşünü ve hayat tarzını benimsemenin cezası ise âhirette verilecektir.