Müslümanlıktan önce, Arapların çoğunluğu putperestti. Yapmış oldukları bir takım heykellere ilâh diye tapıyorlardı. Putperestlerden başka, Mûsevî, Hıristiyan, Mecusî (ateşe tapan) ve Sâbiî dinlerine mensup kimseler de vardı. Bunlardan başka, çok az sayıda, Hz. İbrahim’in tebliğinden o devre ulaşan dinî esasları benimsemiş tek Tanrı inancında olan Hanîfler vardı.
O dönem Mekke ticaret açısından çok önemli bir merkezdi. Farklı birçok gıda ve tarım ürününün ticareti yapılmaktaydı. Ekonomi gelişmiş olsa da zengin - fakir ayrımı çok yüksekti. Köle ticareti de çok gelişmişti. Dönemin ileri gelenleri istedikleri kadar köleyi satın alabiliyordu.
Mekke'nin civar kentlerinden gelen binlerce insan her yıl bu şehri ziyaret ediyordu. Ziyaretlerinin genel amacı sadece Mekke'de bulunan gıda ürünlerini ve süs eşyalarını satın almaktı. Bazı ziyaretler ise dini gerekçelerle yapılıyordu. Dini ziyaretler Kabe'ye ve içindeki putlara yapılıyordu. O dönem Kabe'nin içinde 360'tan fazla put olduğu bilinmektedir. Gelen ziyaretçiler bu putların önünde eğilerek dualarının kabul olmasını isterdi. İslam'ın yayılması ile birlikte Kabe'deki putların tamamı çıkarılmıştır.
Peygamberimizin doğduğu dönemde Mekke'de yaşayan Araplar sık sık panayır kurardı. Bu panayırların büyük çoğunluğu Mecenne ve Ukaz bölgelerinde bulunurdu. Bu panayırlarda söz sanatındaki yeteneklerini gelen ziyaretçilere gösterirdi. Aynı zamanda birçok farklı ürün de kurulan çadırların içerisinde başka şehirlerden gelen kişilere satılırdı.
Hz.Muhammed (s.a.v.) ‘in yaşadığı dönemde toplumda şu dini inançlar yaygındı;
- Çoğunluk putlara tapıyorlardı. Kabe etrafında 360’dan fazla put vardı.
- Musevi
- Hristiyan
- Sabii dini
- Mecusi (ateşe tapanlar) dinine inanlar yaygındı.