Hz Muhammed (s.a.v.) eğer bir hakaret kendisine yapılıyorsa sabreder ve affeder ancak başka bir insana veya islama haksızlık ediliyorsa gerektiği şekilde bunu engellemeye çalışırdı. Bu davranışlar O’nun hem akıllı ve güçlü hemde merhametli olduğunu gösterir. Mekke yeni fethedildiği zamanlarda mahzumoğulları kabilesinin reisinin kızı hırsızlık yapar. Hırsızın adı Fatma’dır. Cezalandırılması için Hz. Muhammed’ (sav) e getirilir. Fakat günün siyasi dengeleri Mahzumoğullarıyla aranın bozulmamasını gerektirir. Hz. Muhammed’in kıramayacağını düşündükleri birini koyarlar. Bu Hz. Muhammed’in evlatlığı Zeyd’in oğlu, genç Üsame’dir. Yani bir bakıma manevi torunudur.
Üsame(r.a.):
Ey Allah’ın Elçisi! Bu kadını babasının hatırı için affetseniz” der. Peygamberimiz;
Bu istediğiniz şey sizden önceki toplulukların yok edilme sebebidir. Onların içinde de hatırlı ve güçlü biri bir suç işledi mi affedilir, halktan biri oldu mu cezalandırılırdı. Allah’a yemin ederim ki bu suçu işleyen Mahzumoğullarının kızı Fatma değil de, Allah’ın Elçisi’nin kızı Fatıma olsaydı aynı cezayı verirdim. Emir verir ve hırsızın cezası uygulanır. O zamanlarda soylu insanlar hırsızlık yaptığı zaman göz ardı edilir ve cezası uygulanmazdı. Ama Peygamberimiz bu davranışı ile adaletini ortaya koymuştur.