Osmanlı’da “terbiye” olarak ifade edilen eğitim; belli bir konuda, bir bilim dalında yetiştirme ve geliştirme etkinliğiydi. Eğitim faaliyeti, amacına ulaşmak için öğretim faaliyetinden yararlanır. Bu nedenle öğretim, eğitimin bir parçasıdır. Osmanlı’da “tedris”, “tâlim” diye tanımlanan öğretim; belli bir amaca göre gereken bilgileri verme işiydi. Buna göre eğitim ve öğretimin amacı, insanlara gerekli olan bilgi, kültür, değer ve bir takım davranışların kazandırılmasıydı.
- Ülkede eğitimli ve bilgili insanlar olmasını sağlamak
- Eğitim ve bilgeliğin nesilden nesile aktarılmasını sağlamak
- Cahilliği ortadan kaldırmak
- Ülkenin kalkınmasını sağlamak
- Ülkeyi geliştirmek ve bu doğrultuda ilerlemek
- Bilgili bireyler sayesinde bir gün ülke zor duruma düşerse bilge kişilere danışmak, fikir istemek