Yaşanmış veya yaşanma olasılığı bulunan olayları kişilere bağlı olarak belli bir yer ve zaman içerisinde anlatan kısa yazılara hikâye denir. Her hikâyede anlatılanlar bir anlatıcı tarafından aktarılır. Bu kişi kimi zaman kişi kadrosunun dışında biridir. Kimi zaman da kahramanlardan biri de olabilir. Hikâye ya birinci tekil kişinin ağzından ya da üçüncü tekil kişinin ağzından anlatılır. Birinci tekil kişi olayın içindedir. Üçüncü kişi ise olaya gözlemci, tanık olarak katılır
Hikâyenin unsurları:
a. Kişiler: Hikâyede anlatılan olayları veya durumları yaşayan kişilerdir. Hikâyede kişi sayısı azdır.
b. Olay: Hikâye kişilerinin başından geçenlere olay denir. Hikâyede tek bir olay ele alınır. Bazen bu temel olaya bağlı küçük çaplı yan olaylar da olabilir. Ele alınan olayların gelişiminde mantıksal bir sıra izlenir.
c. Zaman: Hikâyede ele alınan olayın başladığı ve bittiği bir zaman dilimi mutlaka vardır. Olayların başlaması ile bitmesi arasındaki sürece zaman denir. Olaylar bu zaman dilimi içerisinde gerçekleşir.
ç. Yer: Hikâyede ele alınan olay belli bir yerde (mekânda) geçer. Bu yer, okul, hastane, bahçe, sokak vb. olabilir. Hikâyede yer ya da çevre, betimlemelerle tanıtılır ve kısa tutulur, ayrıntılara girilmez.
Hikaye özellikleri
1. Hikaye, gerçek yaşamda olmuş ya da yaşanması muhtemel olayları estetik zevk verecek şekilde anlatır.
2. Romanlara göre tek bir olay daha kısa bir olay örgüsüyle anlatılır.
3. Öykülerin olay ve durum olmak üzere iki ayrı türü vardır.
4. İlk hikaye örneği Boccaccio’nun 14.yüzyılda yazmış olduğu Decameron adlı eseridir.
5. Türk edebiyatındaki ilk hikaye örneği Ahmet Mithat Efendi’nin Letaif-i Rivayet’dir.
6. Batılı anlamda ilk hikaye örneğimiz ise Samipaşazade Sezai’nin Küçük Şeyler adlı kitabıdır.
6. Hikayeler dört yapı unsurundan oluşmaktadır: olay, kişi, zaman ve mekan.
7. Romana göre kişi sayısı daha azdır.
8. Öyküler serim, düğüm ve çözüm bölümlerinden oluşmaktadır.
9. Kişiler, öyküde gösterdikleri özelliklere göre tip ve karakter olarak ikiye ayrılır.