İnsan olarak bir dakika sonra başımıza neyin geleceğini kestiremeyiz. Bir anda sağlamken sakat kalabiliriz. Yürürken başımıza saksı düşebilir ve felçli olabiliriz. Görünmez kaza ile ayaklarımızı kaybedebiliriz. Bu örnekleri arttırabiliriz. Buradan yola çıkarak unutmayalım ki her insan bir engelli adayıdır.
Bu noktada bize ne düşmektedir. İnsan olarak çevremizdeki engelli insanları fark etmeliyiz. Onlara hayatı kolaylaştırmanın yollarını aramalıyız. Küçük demeden onlara iyilikler yapmalıyız. Tabii, bunları yaparken karşı tarafı rencide etmemeliyiz.
Kaldırımda yürürken başımıza düşebilecek bir tuğla ya da yolda yürürken sorumsuz bir sürücünün yaptığı hata sizin hayatınız boyunca bir engelli olarak yaşamanıza sebep olabilir. Yani engelli olmak hiç kimsenin kendi tercihi değildir. Bu yüzden engelli insanlara karşı bakışımızı bu gerçeği dikkate alarak şekillendirmeliyiz.
Toplum olarak bir yanlışımız da engelli insanları eksik ya da acınacak kimseler olarak görmektir. Oysa hiçbir engelli başkaları tarafından acınılmayı beklememektedir. Engellilerin diğer insanlardan beklediği tek şey onları anlamak ve saygı göstermektir.
Kendinizi onların yerine koyarak bir engellinin hayatını diğer insanlar gibi rahatlıkla sürdürebilmesi için çevrenin nasıl olması gerektiğini düşünmeniz çevreyi buna göre düzenlemeniz yeterli olacaktır.