İmam Nevevî, meşhur eseri “Riyâzü’s Sâlihîn” isimli hadis kitabında tövbenin geçerliliği hakkında şunları söylemektedir: “Âlimler günahtan tövbe etmenin vacip olduğunu söylemişlerdir. İşlenen günah yalnız Allah’a karşı olup kul hakkını içermiyorsa bu tür günahtan tövbe etmenin üç şartı vardır:
1. O günahı kesin olarak terk etmek,
2. Onu işlediğine pişman olmak,
3. O günahı bir daha işlememeye azmetmektir.” (Nevevî, 2014: 37.)
Rabbimiz, kendisine isyan sayılan günahların işlenmesinden razı olmaz. Bununla beraber, insan olarak, sevabı tercih ettiğimiz gibi günahı da tercih edebilecek yaratılışa sahibiz. Bir hata yapıp günah işlediğimizde bundan pişman olup Allah’tan (c.c.) bağışlanma dilemeyi bilmeliyiz. Tövbeyle birlikte yeniden Allah’a (c.c.) yönelişimizin neşesini hissedebilmeliyiz. Allah’a (c.c.) kulluğumuzu, bahar çiçekleri gibi taptaze yepyeni bir başlangıçla devam ettirebilme şuurunu taşımalıyız.
Tövbe, şu altı şeyle mümkün olur;
1- Geçmişte işlenmiş olan günahlardan pişman olmak ve yerine getirilmemiş farzları iade (kaza) etmek,
2- Başkalarına haksızlık ve eziyet etmeyi bırakmak,
3- Husumet ve düşmanlığı terk etmek,
4- Günah ve kabahatler içerisinde büyüyen nefsi, Allah'a itaat içerisinde küçültüp ona hiçliğini kabul ettirmek,
5- İtaatsizlik ve günah işlemenin sözde tadını çıkaran nefse, itaat edip günahlardan uzak durmanın acılığını da tattırmak,
6- Gülüşlerinden her birine bedel olmak üzere, ağlamaktır." (Tefsirül Kadı Beyzavî, c. 3, s. 515)