“Ev halkı” anlamına gelen Ehl-i beyt (ehlü’l-beyt) terkibi ev sahibiyle onun eşini, çocuklarını, torunları ve yakın akrabalarını kapsamına alır. Câhiliye devri Arap toplumunda kabilenin hâkim ailesini ifade eden Ehl-i beyt tabiri, İslâmî dönemden itibaren günümüze kadar sadece Hz. Peygamber’in ailesi ve soyu mânasına gelen bir terim olmuştur. Daha çok Şiî kaynaklarında bunun yerine ıtre (العترة) kelimesi de kullanılır. Kur’ân-ı Kerîm’de ehl ve beyt kelimeleri birçok âyette geçer.
Bu yazımızı okuyanlar aşağıdaki yazılarımızı da okudular
1. Sıla-i rahim, vefa ve adalet kavramlarının anlamları yazımızı okumak için tıklayınız
2. Kur’an-ı Kerim mealinden, Nisâ suresinin 36. ayetinde bizden neler istenmektedir yazımızı okumak için tıklayınız
3. Peygamber Efendimizin (s.a.v.) komşu hakkı ile ilgili iki hadisi yazımızı okumak için tıklayınız
4. Akrabalık hakları nelerdir bu konuda aile büyüklerinizle ulaştığınız sonuçları içeren bir kavram haritası oluşturunuz yazımızı okumak için tıklayınız