Vatanım benim için su içmek kadar, ekmek yemek kadar önemli bir gereksinimdir. Çünkü ben bu gereksinimlerimi, sosyal gereksinimlerimi ve psikolojik gereksinimlerimi ancak ve ancak vatanım içinde özgürce yaşayarak gerçekleştirebilirim. Vatanımdan, memleketimden uzun süre ayrı kalsaydım elbette çok zor günler ile karşı karşıya kalabilirdim. Gittiğim yerlerde konuşan insanlarını dilini anlamadığım için oraları hiç benimseyemezdim.
Hiç tanımadığım insanlara hemen güvenemezdim. Yeni bir yurtta yaşamak ve gelecek korkusu için ne olacağını bilememek beni mutsuz ederdi. Psikolojik sorunlar yaşayabilirdim.