Çocuğunuzla arkadaş olmayın

Anne babaların dilinden düşmeyen " biz seninle iki iyi arkadaşız" cümlesinin aslında çocuk için yararlı bir tavır olmadığını biliyor muydunuz?
Son dönemlerde pek çok anne baba çocuğuna arkadaş gibi davranmayı iyi bir şeymiş gibi görmeye başladı. Bunun ucu sınırsızlığa varan sonuçlar doğurabiliyor. Sınırsızlık çocuklar için günümüzün en önemli tehlikelerinden biri.
Çocuğun hayatındaki herkesi doğru yerine koyması gerekir, anne ve babasını doğru konumlandırmak ile de çocuk bu konuda ilk adımı atar.
Aileler özgür ve demokratik olma düşüncesiyle sınırsız, kendisi ve başkalarının sınırlarını tanımayan çocuklar yetiştirebiliyorlar.
Bu çok ciddi bir sorun. Her çocuğun korunmaya ihtiyacı vardır. Bebeklikteki koruma tabii ki çok daha aktif ama ergenlik dönemindeki koruma sınırları çizilmiş, kuralları net olmalıdır. Eğer çocuk anne babasıyla eşit haklara sahip, aynı düzlemde olursa korunma ihtiyacı karşılanmamış olur.
Anne babanın arkadaş gibi davrandığı çocuklarda 'annem babam benim her istediğimi yapıyorsa, onlarla hiçbir şekilde bir sınıra ihtiyaç duymaksızın bir ilişkiye girebiliyorsam, yani annem babam benden daha güçlü değilse, o zaman beni kim koruyacak?'
düşüncesi oluşabiliyor. Çocuklar arkadaşa ihtiyaç duyuyorlar, tabii ki arkadaşı olsun, sosyal becerileri gelişsin, dışarıda, okulda, mahallede, apartmanda pek çok arkadaş bulabilirler. Ama başka anne baba bulamazlar.
Anne baba ile olan sınırlarını öğrenmemiş bir çocuk kendi sınırları ile başkalarının sınırlarını da öğrenemeyeceği için sosyal ilişkilerinde ciddi sorunlar yaşayabilir.
Anne babanın çocuğuyla arkadaş olmamasından' kasıt ille de sert olmak, bağırmak, çağırmak ya da despot olmak anlamına gelmez. Anne babanın otorite figürünün yanında, çocuğun sıkıştığı zaman sığınabileceği, yardım, destek alabileceği bir figür olması gerekir.
Anne babaların çocuğun yaşına, gelişimine izin verecek ve ihtiyaçlarına uygun sınırlar çizmesi ve kurallar koyması gerekir.
Çocuklar sık sık bu sınırları ve kuralları test etme çabasında olurlar, bu durum karşısında da ailelerin net tavır göstermesi gerekir.
Anne babanın çocuğa karşı otoriter davranması önemlidir. Ama "Otoriter derken, 'suç işledin', 'kuralları ihlal ettin' diye dövme kastedilmiyor. Anne babalar sakin, sabırlı ama tutarlı bir şekilde bu ihlallere izin vermeyeceklerini göstermeliler. Anne babanın hem kendi içinde hem de birbirleriyle tutarlı olmaları lazım. Bu mutlaka sert olmayı gerektirmez.
Basit konularda çocuğunuzun fikirlerini alın. Çocuğun, 'o gün hangi kıyafeti giyeceği' ya da 'yemekte var olan 3 seçenekten hangisini yiyeceği' gibi sınırlamalarla günlük hayattaki basit konularda fikrinin sorabilirsiniz. Böylece çocuğunuzun karar verme becerisini geliştirebilirsiniz.