İnsanlar kendi çıkarlarını her zaman başkalarının çıkarlarından üstün görürler. Aksi şekilde davrandıklarında bile kendi çıkarları söz konusu olduğu zaman fedakarlık yapmaktan vazgeçerler anlamında bir söz.
İnsan başkaları için bir yere kadar fedakarlık yapar. Bunun sınırı vardır. Önemli konularda başkasının, daha yakınlarının çıkarlarıyla, kendi çıkarı çatışınca fedakarlık şöyle dursun, sadece kendini düşünür, bencil olur.