Davet edilen yere gitmek insanın üzerine bir borçken, davet edilmediği bir yere gitmekte ileri derecede bir görgüsüzlüktür. Kişi, çağrıldığı yere gitmelidir. Bu, en azından bir nezaket gereğidir; ödevde olabilir. Çağrılmadığı yere gitmemelidir. Gitmek, yüzsüzlük ve arsızlıktır.
İnsanlar davet edildikleri yerlere gitmelidirler. Çünkü davet eden kişi tarafından istenmektedirler. Gitmekle kişi, nazikliğini ve inceliğini göstermiş olur. Çağrılmayan yere gitmek ise yüzsüzlük ve arsızlık olur.
* erinmek : Üşenmek.
Geleneklerimizde ve dinimizde davetli olunan yere gitmek bir görevdir. Buna karşılık davet edilmeyen bir yere veya toplantıya gitmemek gerekir. Hatta gitmek istediğimiz çok samimi dostlara dahi önceden haber verip onaylarını aldıktan sonra gitmek bir görgü ve nezaket kuralıdır.
Kişiler çağrılı olmadıkları yerde rahat hareket edemezler, sıkıntı içinde otururlar. Mamafih, büyükler bizi çağırdığında gitmek için elden gelen her şey yapılmalıdır. Bir görgü kuralı olarak söylenir.