Çağla: Badem, kayısı, erik gibi yemişlerin yenilebilen ham durumu.
Çağlak: Gürül gürül akan şelale.
Çağnur: çağına ışık saçan.
Çalıkuşu: Serçegillerden, çalılık yerleri seven ötücü bir kuş.
Çekimli: Alımlı olan, albenili.
Çeleng: Zarif, ince, göz kamaştırıcı.
Çelenk: Çiçek dal ve yapraklarla yapılmış halka. Kadınların başlarına taktıkları mücevher veya madenden yapılmış sorguç.
Çelgin: Yaralı av hayvanı. Güzel, masum.
Çeltik: Kabuğu ayıklanmamış pirinç.
Çeman: Nazlı sevgili. Salınan, gezinen.
Çemen: Maydonozgillerden bir bitki ve bunun tohumu.
Çeşman: Gözler.
Çeşmiahu: Çok güzel gözlü.
Çeşmibadem: Badem gözlü.
Çeşminaz: Nazlı bakan. Güzel gözlü,
Çetme: Ham karpuz, kelek.
Çevren: Gökyüzünün yerle birleştiği yer, ufuk.
Çeyiz: Gelin için hazırlanan eşyalar.
Çıdam: Sabır, direniş.
Çıldam: Çabuk, acele.
Çınay: Ayın en parlak zamanı. Saklı ay.
Çıra: Macar halk müziği, çingene müziği.
Çırnaz: Zayıf, ince yapılı, nayif.
Çırok: Masal, öykü.
Çıvgın: Rüzgarlı havada yağan karla karşık yağmur.
Çiçek: Bir bitkinin üreme bölümünü taşıyan çoğu güzel kokulu, renkli bölümü. Çiçek açan kır veya bahçe bitkisi.
Çiğdem: Zambakgillerden, çeşitli renklerde çiçekler açan, bir kır bitkisi.
Çil: Çoğunlukla yüzde oluşan kahverengi küçük benekler. Yeni ve parlak.
Çile: Zahmet, sıkıntı. Her türlü iplik kangalı.
Çilek: Pembe, kırmızı renkte meyvesi olan bir bitki. Çok tatlı, sevecen.
Çilen: Hafif yağan yağmur, çisenti.
Çilenti: Hafif yağmur, serpinti.
Çiler: Şarkı söyleyen, şakıyan, öten.
Çilhanım: Çilli hanımefendi.
Çim: Bahçelerin yeşillendirilmesinde kullanılan bir bitki.
Çimen: Kendiliğinden yetişen, küçük yeril bitki.
Çisen: Toz gibi yağan yağmur,
Çisil: İnce ince yağan, yağmur.
Çobanyıldızı: Venüs gezegeni. Venüs kadar güzel.
Çoğul: Kelimelerin belirli eklerle birden çok arlığı veya kişiyi bildirme biçimi.
Çolpan: Venüs kadar güzel.
Çorpan: Çoban yıldızı, zühre.