Beyler; cömertlikleriyle, yardımseverlikleriyle, olmayana vermeleriyle bilinen kişilerdir. Fakat artık bunu yapamayacak duruma gelen bir beyin sadece adı kalır. Yoksul olup borcunun olmaması itibarını yitirmiş beyden çok daha iyidir. Ayrıca daha önce bolluk içinde olan beyin daha sonradan yoksul hayata alışması zordur. Fakat yoksul ama borçsuz kimse bunun bilincindedir.
Beyleri bey yapan cömertlikleri, ellerindeki varlıkları yoksullara dağıtmalarıdır. Varlıksız, sıkıntı içinde yüzen bir beyin sadece adı kalmıştır. Varlığı olmayan, yoksulları gözetme ve doyurma görevini yapamayan bir bey için bu durum acı vericidir. Böyle bir konumda bey olmaktansa borçsuz, tasasız, kıt kanaat geçinen bir çoban olmak daha iyidir. Çünkü, o yoksulluğa alışkındır