Kimi insanlar bir şeye inanmak için mantıklı gerekçeler arar, ancak düşünüldüğünde inanmak bir mantık işi değil, gönül işidir. Basit bir şekilde söylemek gerekirse kişi bir şeye inanmayı seçer ve o doğru olsun olmasın fark etmeksizin bu tercihi yalnızca ve yalnızca o kişinin sorumluluğudur.
İlla her şeyin en doğrusunu bileceğiz, en mükemmeline inanacağız diye bir zorunluluk yoktur. İnsan farklı gerekçelerle de doğru olup olmadığından emin olmadığı, hatta yanlış olduğunu bildiği bir şeye inanmayı seçebilir. Örneğin herhangi bir dine inananlar için tanrının varlığı ya da yokluğu, varsa oradan türeyen sorular inananın biraz ilgi alanının dışında kalabilir. Çünkü dinin kişiye yol gösterme, motivasyon ve yaşam kaynağı olabilme gibi fonksiyonları da vardı ki yalnızca bu işlevler için biri yine inanmayı seçebilir. Yani evet, görmeden ve bilmeden de bir şeye inanabiliriz. İnanmak istememiz ve buna karar vermemiz yeterli.