Onları dövercesine sert ve haşin severiz, yanaklarını sıkar, poposuna tokat atarız. Ancak bu arada o çocuğun canını bilmeden yakarız. Bu sevgi gösterimiz tamamen iyi niyet sonrasında çokça zaman yerini istenmeyen huysuz görüntülere bırakır. Çok sevdiğimiz şeylere yada kişilere daha nazik, daha kırmadan davranmamız gerekir.
Anne-babanın çocuğuna, öğretmenin öğrencisine, antrenörün eğittiği sporculara gösterdiği sert tutum, kıyasıya çalıştırma onların iyiliği ve ileride onların başarılı olmasını istedikleri içindir. Ancak bu sertlikte ölçüyü kaçırıp istenmeyen sonuçlara sebep olmamak gerekir. Her konuda ölçülü, dengeli davranmamız gerekir.