Aşk insanların gözünü kör eder. Kişi sevdiğine aşkla bağlı olunca sevdiği kişi ona kusursuz gelir, kişi bu kusurları aşkından dolayı fark edemez. Aynı zamanda kişinin aklı sürekli sevdiğinde olduğundan sürekli onunla alakalı hayal aleminde olduğu için çevresindeki olup biten olaylarla da pek ilgilenmez.
Aşk, insanların ruh yapılarını derinden etkilediği için, onların sağlıklı düşünmelerini engeller. Bunun için âşıklar, sevgilideki kusurları bile meziyet gibi görür; çevrelerinde olup biteni iyi değerlendiremezler. Hatta kendilerine yol gösterenleri, âdeta kötülüğünü isteyen kişiler olarak algılar.
Âşıkların yanlış davranışlarına karşı bir nasihat; ve bir şeye aklını takıp aksini düşünmeyen kişilere tavsiye makamında söylenir.
Birisine delicesine aşık olan, kendini aşka kaptıran kişi, ne sevgilisinin kusurlarını görür ne de çevresinde olup bitenlerle ve kendisi için önemli olan şeylerle ilgilenir. Sık sık aşık olduğu kişiyi düşünüp gerçeklerden uzakta, hayal aleminde yaşar.