Aşere-i Mübeşşere, Peygamber Efendimiz -sallâllahu aleyhi ve sellem- tarafından cennete girecekleri daha hayatta iken kendilerine müjdelenen on sahâbîden ibârettir.
Kaynaklarda “el-aşeretü’l-mübeşşere”, “el-mübeşşerûn bi’l-cenne”, “el-aşeretü’l-meşhûdü lehüm bi’l-cenne” gibi ifadelerle anılan bu on sahâbî:
- Hazreti Ebû Bekir,
- Hazreti Ömer,
- Hazreti Osman,
- Hazreti Ali,
- Hazreti Talha b. Ubeydullah,
- Hazreti Zübeyr b. Avvâm,
- Hazreti Abdurrahman b. Avf,
- Hazreti Sa‘d b. Ebû Vakkās,
- Hazreti Ebû Ubeyde b. Cerrâh ve
- Hazreti Saîd b. Zeyd -radıyallahu anhüm-'dür.
Ashaptan Saîd b. Zeyd’in bir rivayetinde bu on kişiden Ebû Ubeyde b. Cerrâh yerine Abdullah b. Mes‘ûd zikredilmiştir (İbn Abdülber, II, 318). Abîde es-Selmânî’den gelen benzer bir rivayeti de Zehebî kaydetmektedir (Ma'rifetü’l-kurrâ, I, 34).
Hadislerde cennetlik oldukları topluca haber verilen bu sahâbîlerden başka Hz. Hatice, Abdullah b. Ömer, Abdullah b. Selâm gibi münferit olarak cennetle müjdelenenler de vardır.
Ortak özellikleri şunlardır:
- Tamamı ilk Müslüman olanlardandır. Hz. Peygamberimize (s.a.v.) ve İslam’a çok yardımda bulunmuşlardır.
- Kureyş kabilesine mensup olup soyları Hz. Peygamberimizin (s.a.v.) nesebiyle birleşmektedir.
- Bedir Savaşı’na ve Rıdvan Biatı’na katılmışlardır.
- Allah’ı (c.c.) ve Resûlünü (s.a.v.) sevdikleri Hz. Peygamberimiz (s.a.v.) tarafından açıklanmıştır.
- Allah (c.c.) yolunda akrabalarıyla savaşmaktan çekinmemişlerdir