Aşere-i Mübeşşere kavramının anlamını ve Aşere-i Mübeşşere’nin kimlerdir

Aşere-i Mübeşşere (Arapça اَلْعَشَرَةِ الْمُبَشِّرُونَ بِاْلْجَنَّةِ ‎ (el-‘aşeret-il mubeşşirūne bil cenneh), Sünnî İslâm terimi olup İslâm peygamberi tarafından yaşarken Cennet’le müjdelenmiş (Cennet’e girecekleri Allah tarafından vâdedilmiş) on kişi için kullanılan bir tâbir anlamına gelir.

1. Hazreti Ebû Bekir,
2. Hazreti Ömer,
3. Hazreti Osman,
4. Hazreti Ali,
5. Hazreti Talha b. Ubeydullah,
6. Hazreti Zübeyr b. Avvâm,
7. Hazreti Abdurrahman b. Avf,
8. Hazreti Sa‘d b. Ebû Vakkās,
9. Hazreti Ebû Ubeyde b. Cerrâh ve
10. Hazreti Saîd b. Zeyd -radıyallahu anhüm-‘dür.

Ashaptan Saîd b. Zeyd’in bir rivayetinde bu on kişiden Ebû Ubeyde b. Cerrâh yerine Abdullah b. Mes‘ûd zikredilmiştir (İbn Abdülber, II, 318). Abîde es-Selmânî’den gelen benzer bir rivayeti de Zehebî kaydetmektedir (Ma'rifetü’l-kurrâ, I, 34).