İslam inancına göre Allah birdir ve tektir. Bu bir oluş, sayı yönüyle bir “bir”lik değildir. Çünkü sayı bölünebilir ve katlanabilir. Allah böyle olmaktan yücedir. Onun bir oluşu, zatında, sıfatlarında, isimlerinde ve fiillerinde, rab oluşunda ve hakimiyetinde eşi ve benzeri olmayışı yönündendir. Onun birliği, varlığının zorunlu olup yokluğu düşünülemeyen tek varlık olmasını ifade eder. İhlas suresinde Allah’ın bir olduğu, hiç bir şeye muhtaç bulunmadığı, doğurmadığı ve doğrulmadığı, Onun hiç bir denginin olmadığı ifade edilir. Kâfirûn suresinde de ibadetin sadece Allah’a yapılacağı, Hz. Peygamber (s.a.s.)’in, kafirlerin taptıklarına önceden yapmadığı gibi, bundan sonra da yapmayacağı ısrarla vurgulanmaktadır.
Evrenin onca büyüklüğüne karşın tam bir ahenk ve uyum içinde varlığını sürdürmesi Yaratıcı’sının bir olduğunu aleni bir şekilde göstermektedir.
Kur’an-ı Kerim’in pek çok suresinde Allah’ın birliğini, eşi ve benzerinin bulunmadığını vurgulayan âyet bulunmaktadır: “Allah hiç bir çocuk edinmemiştir. Onunla beraber başka hiç bir ilah bulunmamaktadır. Öyle olsaydı her ilah kendi yarattığını alır götürür ve daima birbirlerine üstün gelmeye çalışırlardı. Gaybı da, görülen alemi de bilen Allah, onların yakıştırdığı nitelemelerden uzaktır. Onların koştukları ortaklardan çok yücedir.” (Mü’minûn 23/91-92), “ Şayet yerde ve gökte Allah’tan başka ilahlar olsaydı muhakkak ikisinin de düzeni bozulurdu. Demek ki, Arş’ın Rabbi Allah onların nitelemelerinden uzaktır, yücedir.” (Enbiyâ 21/22)