İnsan bir hata yada yanlış yaparsa, sonuçlarına bakarak bundan kolaylıkla vazgeçebilir. Fakat birşeye alışkanlık böyle değildir. Alışkanlık insanın iradesini adeta yok eder. Bundan dolayı alıştığı şeyden vazgeçemeyen kişi, kudurmuştan daha azgındır. Bu işi saldırırcasına yapar.
Bir şeye alışkanlık tutkuyu, tutku da tutsaklığı peşinden sürükler. Bir şeye alışkın olan, bir anlamda onun tutsağı olmuştur. Artık onu yöneten alışkanlıklarıdır, kolay kolay bu alışkanlıklardan vazgeçmez. Alışkın olduğu şeyden kopmamak için her yola başvurur, delice davranışlar gösterir. Kötü alışkanlıklarını terk etmeyen kimseler, acınacak duruma düşerler; onurları kırılır, hor görülürler. Kötü alışkanlıklarından kurtulamadıkları sürece sayılıp sevilmezler.
İnsanoğlu alışkanlıklarından kolay vazgeçemez.
Çünkü alışkanlıkları bir tutku hâline gelir ve kişiler alıştıkları şeyi yapmak için her yola başvururlar. Çok acıkan kişinin yiyeceğe saldırdığı gibi alışkanlıkları olan kişiler de alışkanlıklarına sarılarak huzur bulurlar.
Özellikle toplumun hoş karşılamadığı hususlarda alışkanlıkları olan kişileri yermek için söylenir.