Algılamamızı sağlayan uyarıcıları beynimiz olduğu gibi kabul eder ve bir genelleme yaparak bütünlük içinde değerlendirir. Beynimizin uyarıcılar karşısında bu şekilde davranması algılarımızın değişmezliğini ortaya koymakta ve derinlik algısının da oluşmasına neden olmaktadır.
Algısal değişmezlik olarak tren raylarının ileride birleşiyor gibi görünmesi örnek verilebilir. Bir değişmezlik olarak kabul edilen bu durum nesnelerin genelleştirilmesi ve doğrudan algılanmasıyla ilgilidir. Derinlik algısına örnek olarak iki boyutlu resimlerdeki derinliğin karmaşık hali olarak ortaya çıkmaktadır. İki boyutlu sokak resimlerinin derinliği perspektif algısından da ileri gelmektedir. Algılarımız, beynimizde gerçekleşen bir takım olaylardır.